Wydawnictwo: Akapit Press
Tłumaczenie: Emilia Kiereś
Data wydania: 20 marca 2009r.
Ilość stron: 361
Cykl: Wskrzeszenie magii
Książka prezentuje całokowitą oryginalność. Począwszy od umiejscowienia w czasie po same przygody dwóch głównych bohaterów, których dzielą pokolenia.
Sadima kojarzy magię jedynie z przykrego zdarzenia, które zdarzyło się tuż po przyjściu jej na świat. Jedna z „czarownic” pozostawiła matkę Sadimy, tuż po porodzie na śmierć, kradnąc ostatnie cenne pamiątki rodzinne. Po tym zdarzeniu ojciec stał się milczący i często wybuchał złością, a obowiązek opiekuna przejął starszy brat – Mik. Kiedy Sadima zauważa, że ma nieprzeciętny dar porozumiewania się ze zwierzętami, jej brat nie wierzy jej i zakazuje o tym mówić. Po publicznym okiełznaniu rozwścieczonego konia, plotki o jej umiejętnościach docierają do Somissa, arystokraty którego celem życiowym jest wskrzeszenie magii, aby dowiedzieć się więcej o dziewczynie wysyła on swojego sługę – Franklina. Kiedy Sadima go poznaje, czuje się zrozumiana. Przez cztery lata myśli o dołączeniu do miejsca, w którym jej dar nie będzie uprzedzał do niej ludzi. Po śmierci ojca taka mozliwość staje się jej decyzją.
Kilka wieków później, Hahp skazany przez ojca na pójście do akademii, w której czarnoksiężnicy uczą magii. Chłopak zamieszkuje w pokoju z tajemniczym Gerrardem, na lekcje przychodzi jeszcze ośmiu chłopców – są to synowie bogatych szlachciców. „Dyrektor” akademii pilnuje, aby chłopcy nie pomagali sobie nawzajem. Każde pojawienie się Somissa wzbudza we wszystkich strach. Tylko jeden ze wszystkich zostanie czarnoksiężnikiem, jednak aby nim zostać nie wystaczy jedynie pilnie się uczyć, trzeba przeżyć.
Ogólnie ---> pozytywnie. Książka przez swoją oryginalność głęboko zapada w pamięć.
Kisses, Pats.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz