Carrie Jones "Zniewolenie" ("Captivate")

Wydawnictwo: Bukowy Las

Tłumaczenie: Dobromiła Jankowska 

Data wydania: 11 marca 2011r.

Ilość stron: 288

Tom w cyklu: 2

"Pragnienie", czyli pierwsza część cyklu Carrie Jones jak dla było książką niesamowitą. Zaskoczyło mnie to z jakim powodzeniem autorka wciągnęła mnie w akcję oraz sposób budowania emocji u czytelnika. Sięgając po kolejną część każdego cyklu, mam pewne obawy: "Czy książka mnie zawiedzie?", "Czy będzie mi w niej czegoś brakowało?". Tym razem nie było inaczej. Po lekturze tej książki mogę jednak przyznać, że moje oczekiwania zostały całkowicie zaspokojone. Dostrzegłam jednak, że ogromny plus, który wyróżniał tę pozycję trochę zbladł, autorka już nie tak precyzyjnie zwracała uwagę na dopowiedzenie każdej sytuacji, dzięki temu jednak "Zniewolenie" zyskało na tajemniczości, która  jest kluczowym słowem, jak dla mnie, określającym tą serię.

Zara po uwiezieniu piksów, którym dowodził jej biologiczny ojciec, odczuwa większy spokój, razem z przyjaciółmi czuje się bezpieczniej. Względna sielanka kończy się dnia, w którym dziewczyna spotyka jednego z króla piksów, który przybył w celu objęcia władzy na nieaktywnym terenie, dowiaduje się również, że tajemnicze walkirie istnieją, prędzej czy później odbędzie się pojedynek między władcami różnych plemion drapieżnej rasy w celu pozyskania nowych poddanych, a w powietrzu wisi wielka bitwa, która zaważyć może na losach świata. Jest to wiele informacji, które przytłaczają Zarę. Próbuje ona znaleźć rozwiązanie, które pozwoli jej samej i osobom z bliskiego otoczenia zaznać spokoju. Pomaga w tym tworząca się relacja między dziewczyną a Astleyem, królem który przybył jako pierwszy, dowiaduje się ona od niego o historii piksów oraz o możliwościach jakie jej pozostały, mężczyzna zapewnia również o swoich czystych intencjach oraz zamiłowaniu do pokoju. Wszyscy jednak twierdzą, że nie istnieją przedstawiciele tej rasy mający honorowe priorytety. Zara, jednak w obliczu niebezpieczeństwa, będzie musiała podjąć jedyną możliwą szansę na uratowanie swojego ukochanego oraz rodziny i przyjaciół. Decyzja ta może zmienić całkowicie całe jej życie.

Carrie Jones po raz kolejny pokazała jak świetną jest pisarką. Szczególnie mam tu na myśli, niesamowicie dobrze zbudowany nastrój tajemniczości zakrawający, jak dla mnie, w niektórych momentach na grozę. W większości czytałam tę książkę przy jasnym i przytulnym świetle dziennym, ale i tak nie pomogło mi to w niektórych momentach przed obejrzeniem dokładnie całego pokoju. Jak już kilka razy gdzieniegdzie wspomniałam na wszelakie horrory jestem bardzo wrażliwa, więc rozwiązaniem jest sięganie po książki tego typu (fantasy z elementami grozy dla delikatniejszych), a tu taka "niespodzianka" ;-).

Dużym plusem tej pozycji jest również dopracowana budowa bohaterów. Rzadko zdarza mi się nie przyczepić, do któregoś z bohaterów (jak nie wszystkich) - większość bardzo szybko mnie irytuje. W "Zniewoleniu" każdy bohater jest inny, naturalny, ale jego czyny, słowa jak i charakter nie naprzykrzają mi się, żaden z nich nie dominuje książki. Muszę nawet przyznać, że nie na tych "złych" skupiona jest akcja, a jak już się pojawiają, wiedzą w którym momencie odejść. Główna bohaterka, trzeba przyznać, jest bardzo inteligenta i niegłupia. Carrie Jones nie stworzyła nam tutaj męczennicy, beksy czy super bohaterki; Zara jest w miarę normalną dziewczyną, która stara się racjonalnie podejść do każdego problemu i najczęściej nie działa impulsywnie.

"Zniewolenie" na pewno podtrzymało poziom swojego poprzednika. Carrie Jones znów stworzyła książkę, od której trudno się oderwać oraz która pozostawia przyjemny niedosyt, przez który już nie mogę doczekać się kolejnej części!

Moja ocena: 8,5/10

Buziaki!